To może najpierw o tym co najbliższe memu sercu z racji stażu naszej znajomości. W tej całej działalności hodowlanej , której często mamy już po dziurki , to czasem zdarza się tak ,że pojawia się coś czego nie oczekujesz , coś co cię zaskakuje . To "Coś" to właściwie przecież Wy. W świecie kiedy łatwiej skasować niż naprawić relację , Coś co żyje i ma się dobrze od wielu lat jest w cenie. Nikt nie zabiega o jakieś specjalne relacje. Niektórzy kończą znajomość kiedy już dostaną to czego oczekują , ale niektóre relacje tworzą więź i budują przyjaźń. Bezinteresowaną , prawdziwą . To zaskakuje ale jest prawdziwe.  Anitkę i jej "Siorę" poznaliśmy w 2007 roku, Janusza trochę później. Młode , piękne , rzeczowe , trochę "zakręcone" Kobiety z pasją przez duże "K".

Miałem rozpocząć oficjalnie ale z wiekiem a być może i ze wzrostem doświadczenia branżowego nabieram do tego odpowiedniego dystansu i zaczynam przykładać coraz mniej uwagi do formy. Treścią nie mam już ochoty nikogo zadowalać jak tylko samego siebie. Zatem ! Zatem zacznijmy może od tego ,że najlepsze co człowiek może zrobić ,żeby czuć się w tym wszystkim "fajnie" to wyciągnąć "kij z doopy" i stać się po prostu "open". Już od dawna tacy jesteśmy. Ale do rzeczy ! Acha , żebym nie zapomniał. Porozmawiałem sobie ostatnio bardzo miło i szczerze z pewnym początkującym w kraju hodowcą. Do tej pory wydawało mi się ,że stoimy po różnych stronach barykady, niemiej okazało się ,że myślimy w ten sam sposób oceniamy poczynania a może próby poczynań pewnych osób i w wielu kwestiach mamy jednakowe zdanie. A poniżej .